آزمایش اوره و BUN دو آزمایش مهم در تشخیص و پیگیری بیماریهای کلیه و سیستم ادراری هستند. در این مقاله به مقایسه این دو آزمایش پرداخته خواهد شد.
آزمایش اوره (UREA)
آزمایش اوره یکی از آزمونهایی است که در اکثر موارد توسط پزشکان برای ارزیابی عملکرد کلیه و تشخیص بیماریهای این ارگان مورد استفاده قرار میگیرد. اوره یک محصول پایانی نیتروژنی است که در فرایند تبدیل پروتئینها به انرژی تولید میشود. این ماده توسط کلیه از خون حذف میشود و هر چه میزان اوره در خون بالاتر باشد، نشاندهنده نقص عملکرد کلیه است.
موارد استفاده از آزمایش اوره
آزمایش اوره در موارد زیر مورد استفاده قرار میگیرد:
- ارزیابی عملکرد کلیه
- تشخیص بیماریهای کلیوی
- پیگیری بیماران مبتلا به بیماریهای کلیوی
موارد بالا رفتن اوره در خون
میزان بالا رفتن اوره در خون ممکن است به علت مشکلات مختلفی از جمله اختلالات کلیوی، فعالیت فیزیکی زیاد، مصرف داروهای خاص یا خونریزی از دستگاه گوارش باشد. در صورتی که مقدار اوره در خون بیش از حد بالا باشد، باید توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد.
آزمایش BUN (Blood Urea Nitrogen)
آزمایش BUN نیز همانند آزمایش اوره، برای اندازهگیری میزان اوره در خون استفاده میشود. این آزمایش نیز به منظور تشخیص بیماریهای کلیه و نظارت بر عملکرد این ارگان انجام میشود. با این تفاوت که نتایج آزمایش BUN برحسب میلیگرم بر دسیلیتر خون اعلام میشود.
موارد استفاده از آزمایش BUN
آزمایش BUN برای موارد زیر مورد استفاده قرار میگیرد:
- ارزیابی عملکرد کلیه
- تشخیص بیماریهای کلیوی
- پیگیری بیماران مبتلا به بیماریهای کلیوی
تفاوت بین آزمایش اوره و BUN
تفاوت اصلی بین آزمایش اوره و BUN در واحد اندازهگیری آنها است. در حالی که آزمایش اوره نتیجه خود را برحسب میلیگرم بر دسیلیتر اعلام میکند، BUN نتیجه را برحسب میلیگرم بر دسیلیتر خون اعلام میکند. این تفاوت تنها در واحد اندازهگیری بین دو آزمایش است و در واقع هر دو آزمایش به دقت مشابهی در تشخیص بیماریهای کلیه دارند.
نتیجهگیری
آزمایش اوره و BUN دو آزمون مهم در تشخیص و پیگیری بیماریهای کلیه و سیستم ادراری هستند. هر دو آزمایش نشاندهنده عملکرد کلیه و میزان اوره در خون بیمار هستند. از آنجایی که میزان اوره در خون نشاندهنده نقص عملکرد کلیه است، انجام این آزمونها میتواند به پزشک در تشخیص و درمان بیماریهای مرتبط با کلیه کمک کند.